"Ik had dit 20 jaar eerder moeten doen!"
Ilonka de Zoete Machinist
Het verhaal van Ilonka
"Ik ga naar mijn eigen 'kantoor'. Niemand kan mij dan storen, behalve het KRC en de treindienstleider."
Het was een droom van mij om machinist te worden. Toen kwam Keolis op mijn pad met deze vacature en ik dacht: ik ga ervoor.
Na een positief sollicitatiegesprek mocht ik meelopen met een mentor. Hij liet mij proeven aan het vak, zodat ik kon zien of het echt bij mij paste. En dat was zo, gelukkig!
Ik mocht starten met de opleiding in september 2023 en ben nu ruim een jaar zelfstandig machinist.
Geen dag is hetzelfde, ondanks hetzelfde traject.
Ik rijd op de lijn tussen Kampen, Zwolle en Enschede. Dat is dagelijks dezelfde route, maar geen dag is hetzelfde.
Met mooi weer zet ik op het perron de cabinedeur open. Maak ik een praatje met reizigers, zwaai naar collega’s en zie kinderen nieuwsgierig kijken. Onderweg is er van alles te zien: roofvogels, hazen, een ree die oversteekt. In de herfst veranderen de kleuren van het blad. Laatst was de lucht strakblauw met een luchtballon boven de trein. Dat veranderende uitzicht maakt dit werk fantastisch.
Ik weet nog precies hoe mijn eerste rit ging.
Mijn eerste werkdag als zelfstandig machinist was een late dienst: ik begon om 16.00 uur. Thuis zat ik er een beetje tegenaan te hikken. Gezonde spanning, denk ik. Goed voorbereid (zoals ik ben) was ik ruim op tijd op mijn werk, toen....
Kwam de trein binnen, nam ik plaats in de cabine en dan komt dat moment. Alles is klaar. Het sein staat op veilig. Tijd om voor de allereerste keer te vertrekken. Je kijkt om je heen en er zit niemand meer naast je. Geen mentor. Alleen jij en de trein. Dat was een fantastisch moment.
Het liefst werk ik de vroege diensten.
Er zijn wisselende diensten. De vroege dienst begint om 4.45 uur. De late dienst is klaar om 2.00 uur. Ik kan goed tegen die onregelmatigheid. Als ik een vroege dienst heb, ben ik extra vroeg op kantoor. Dan drink een kop koffie met collega's én maken we een praatje. Die momentjes, zo vroeg op de ochtend, zijn belangrijk. Je bent op die tijd echt op elkaar aangewezen. Daarna kan ik met een rustig gevoel én mijn koffie richting de trein.
Wetende dat ik alles in orde heb. Dat is voor mij de basis.
"De kleine momenten zijn het leukste."
Tijdens Koningsdag reed ik met veel gezinnen en jongeren. Op het perron vragen ouders of hun kind even in de cabine mag kijken. Dan zie je de blijdschap van die kinderen, dat enthousiasme – ze stralen van oor tot oor. Ze zien niet wat wij zien. Op dat moment kan je ze dat even tonen. Zo riep laatst een jongen van een jaar of 10: “Opa! Ik word later ook machinist!”. Dat is toch bijzonder?!
"Je kent elkaar en bent er voor elkaar. Binnen Keolis word je niet behandeld als een nummer."
Door ons kleine team voelt het als een familiebedrijf.
Ik vind het zo belangrijk dat je de werkzaamheden met elkaar het doet en er voor elkaar bent. Dat hebben wij gelukkig ook. Het is een hecht team binnen Rail.
Daarnaast heb ik een hele fijne teammanager. Hij staat open voor alles en is heel betrokken. Dat maakt voor mij dat ik nog steeds met veel plezier naar werk toe ga. Ook bij het kantoor in Deventer kan je zo binnenstappen. Dan word je warm welkom geheten.
Als je verantwoordelijk bent én wilt genieten van de natuur om je heen; ga dit doen!
Ilonka
Enthousiast geworden?
Dat snappen wij! Bekijk snel welke bestuurdersstoel beschikbaar is.
